Nog een keer naar moeder, werken in het kwadraat en eindelijk een vrije dag in het vooruitzicht!

Maandag 13 februari .. precies halverwege dit Zwitserse avontuur! Ben hier nu 11 weken en over 11 weken ben ik weer bij de KNRM. Nog maar even goed genieten dan van sneeuw en zon. Het is idd supermooi weer gebleven en elke dag strakblauw met een mooie zon!

Vorige week na die ene avond toch woensdag en donderdag nog langs uit werk op de Postauto gestapt en langs mam gegaan. Was hartstikke leuk haar te zien in de groep en kennis te maken met haar reisgenoten. Nu is ze weer in het Santpoortse en aan het bijkomen van alle mooie indrukken,

Oja zou nog foto maken van mijn werkvergunning omdat de foto soort van gevangenis foto is.. Wanted… het is toch erg?! Mega anti vrolijk foto..

De werkweek weer volgemaakt, gesprek met personeelszaken gehad met uitleg van de uren (over uren, min uren, pauze uren etc) omdat daar wat verwarring over was ontstaan, alles opgelost en bij vragen bellen. Prima, nix meer aan doen. ’s Avonds in de bus naar huis lag een Sint-Bernard hond met een tonnetje drank en de Zwitserse vlag om zijn nek in de bus, wat een grote goeie lobbes, die ken ik alleen uit films. Geprobeerd hem een beetje knap op de foto te zetten alleen dat werd ‘m niet 😊.

Zaterdag was Marylene jarig, geen taart wel een Pinsa bergkäse met kaarsje. Was te druk om op tijd te eten en dan zetten we vaak een Pinsa neer zodat je tussendoor een stukje kan nemen en je maag niet helemaal leeg is. Dat de laatste gast weg was getoost met een Lillet Spriz, lekker hoor alleen mierzoet en na 1 wast wel genoeg. Later met alle collega’s nog met schnaps geproost op haar. Was weer een klein gezellig momentje op de zaterdag einde middag.

Zondag begon goed alleen half in de middag is deze weer eens onderuitgegaan. Dit keer draaide ik me om, bleef hangen aan zo’n lompe zware houten stoel en stortte met stoel en al midden in het restaurant over de vloer. Had gelukkig niets in mijn handen en ben gauw opgestaan en in een reflex naar beneden gerend, dacht wat een lompe actie weer, schaamde me rot! Dacht ff relax op wc, schrik tranen weg boenen en door… chef kwam er gelijk aan en als voormalig fysio vond hij Prosecco het beste medicijn.. hahaha eerst even ronde afgemaakt en gasten die kwamen vragen hoe het ging gerustgesteld en uiteindelijk toch een slok Prosecco genomen en zo weer op adem gekomen. Eind goed al goed. Vannacht meer last van rug dan van been, waait ook wel weer over. Vanmorgen toch op armen, knieën, en kont dikke blauwe plekken… Daphne gebeld en Arnica advies gekregen, met de nadruk op het feit dat ik dat eigenlijk altijd bij me moet hebben omdat wel vaker val… Heeft ze wel gelijk in, was de 4e keer sinds vertrek dat omviel… heel de dag smeren, vandaag ging het wel, zal morgen wel wat beurser en stijver zijn.

Nog 2 dagen en dan zitten mijn 13 aaneengesloten werkdagen erop en ben ik heerlijk een dag vrij! Daar kijk ik echt naar uit! De groeten! 😊